«بسم رب الشهداء والصدیقین»
شهید سیاوش نعیم آبادی فرزند مصیب در ششمین روز آبان ماه سال 1331 در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. پدرش انسانی محترم و بازنشسته ارتش بود و از طریق حقوق بازنشستگی چرخه زندگی اش را می چرخاند. سیاوش بعد از اینکه دوران کودکی خویش را سپری کرد،در هفت سالگی وارد دبستان شد.
او پس از اتمام دوره ابتدایی و راهنمایی وارد مقطع دبیرستان شد و تا سال سوم دبیرستان به تحصیل ادامه داد و بعد از آن ترک تحصیل کرد و بعد از مدتی به خدمت مقدس سربازی رفت. بعد از اتمام دوره سربازی و گرفتن کارت پایان خدمت،در کنار برادر بزرگتر خود به شغل رانندگی مشغول شد.
با شروع جنگ تحمیلی و تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، او به عضویت سپاه پاسداران درآمد و به عنوان راننده به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام گردید. در آن روزگار ارتش مزدور عراق به کشورمان حمله کرد و با وحشیانه ترین اقدامات ، هموطنانمان را به خاک و خون کشید.
این متجاوزان و اشغالگران با بی شرمی و گستاخانه حتی به زنان و کودکان رحم نکردند و مناطق مسکونی را مورد بمباران قرار دادند. بعد از این اقدامات ناجوانمردانه،جوانان و مردان غیور ایرانی به یاری هموطنان خویش به پا خواستند و راهی جبهه های نبرد شدند تا این مزدوران را از خاک ایران بیرون کنند.
شهید نعیم آبادی نیز رهسپار میدان نبرد شد تا او هم به وظیفه خویش در برابر کشورش جامه عمل بپوشاند. او سرانجام در تاریخ دهم اردیبهشت سال 1366 در منطقه بانه، بر اثر اصابت ترکش توپ، از جام گوارای شهادت سیراب شد و به جمع یاران سفر کرده خویش پیوست. پیکر پاک او در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد و در جوار دیگر شهدای هشت سال دفاع مقدس در جایگاه ابدی خویش آرام گرفت.